ფეისბუქის სქროლვისას ურუშას გაზიარებულ მუსიკას რომ წააწყდები და მიხვდები, რომ ბლოგზე წერას მოუხდება – ეგ ემოცია მოიტანა ამ მელოდიამ. ამასობაში, ნიკოლოზის ამბებს გავაგრძელებ… I ნაწილი იხილეთ აქ. 24 დეკემბერი, 11:25 წუთი, გაურკვევლობა. ბედნიერება. ხშირი სუნთქვა. ვეღარც ვგრძნობდი, რას მიკეთებდნენ მუცელზე. ყურებში პაწაწინა კნუტის ხმასავით ჩამესმოდა ვიღაცის კნავილი. ამნეზიამ რომ შემომიტიოს, ალბათ, ეგ ხმა მაინც ყოველთვის […]